Inżynierowie na rynku pracy
W ostatnim okresie czasu, jako konsultant, często byłam i nadal jestem osobą prowadzącą rekrutacje na stanowiska inżynieryjne. Pozwoliło mi to na poznanie rynku pracy, czyli z jednej strony wymagań pracodawców, a z drugiej oferowanych przez kandydatów umiejętności. Nie chciałabym w tym miejscu omawiać kwestii przygotowania merytorycznego potencjalnych kandydatów. Nie podlegają one bowiem dyskusji ze względu na specyfikę poszczególnych stanowisk. Natomiast chciałabym zwrócić uwagę na obszary stanowiące problem dla znacznej większości kandydatów, a odnoszące się do pozamerytorycznych umiejętności. Pozazawodowe wymagania pracodawców wobec specjalistycznej kadry inżynieryjnej koncentrują się bowiem na:
1. Kompetencjach komunikacyjnych, które można określić jako umiejętność przekazywania swojej niejednokrotnie bardzo specjalistycznej wiedzy, w sposób prosty i zrozumiały. Jest to szczególnie istotne w kontaktach z osobami niezwiązanych z omawianą “branżą”. Taka umiejętność ma przede wszystkim znaczenie na stanowiskach o profilu handlowym, których pojawia się na rynku pracy coraz więcej. Potencjalni pracodawcy poszukują osób, które świetnie znają branże, potrafią analizować pojawiające się problemy i rozwiązywać je na bieżąco z odbiorcami (klientami). Muszą jednak potrafić je omówić bądź zaprezentować oferowany produkt. Poza tym w nowoczesnych firmach bardzo wiele prac wykonuje się zespołowo, wchodząc w skład zespołów projektowych. Tu również potrzebne są umiejętności komunikacyjne, ale również zdolność do efektywnej pracy zespołowej. Kompetencje społeczne SA również niezbędne przy skutecznej i “bezkolizyjnej” współpracy z innymi działami.
2. Znajomości języka obcego. Niestety nadal brakuje inżynierów, którzy mogą pochwalić się umiejętnością komunikowania się w języku obcym. A przecież wiele materiałów, opracowań i narzędzi związanych z nowoczesnymi osiągnięciami w dziedzinach technicznych jest dostępnych tylko w języku angielskim czy niemieckim. Specjaliści z pionu marketingu, handlowego czy personalnego zdecydowanie większy mają dostęp do rodzimych danych czy informacji bez konieczności poszukiwania ich w specjalistycznej, obcojęzycznej literaturze.
3. Ciekawości poznawczej, czyli na aktywnym poszukiwaniu informacji, aktualizacji wiedzy, rzeczywistym zainteresowaniu ukończonym kierunkiem lub wykonywanym zawodem. Ciekawość poznawcza może znaleźć swoje odzwierciedlenie w czytaniu odpowiedniej prasy, kształceniu się na dodatkowych kursach poszukiwanych z własnej inicjatywy, a nie tylko oferowanych i ukierunkowanych przez aktualnego pracodawcę, ect.
Czy jest to wiele – pozostawiamy ocenie zainteresowanych. My oceniamy, iż nie jest niczym niestosownym wymagać od specjalisty umiejętności mówienia o swojej pracy w sposób zrozumiały i zaangażowany. Nie jest też nieadekwatnym oczekiwanie zainteresowania wykonywaną pracą.
Źródło: Advisory Group TEST Human Resources